“বীৰ চক্ৰ” ৰে সন্মানিত জিণ্টু গগৈৰ মৃত্যু দিৱসত একাঁজলি শ্ৰদ্ধা নিবেদন কৰিছোঁ
“হে বীৰ শ্বহীদ, প্ৰণামো তোমাক”
১৯৯৯ চনৰ আজিৰ দিনটোতেই দেশৰ স্বাৰ্থত সৰ্বশক্তিৰে যুঁজ দি শক্ৰ দলক প্ৰত্যুত্তৰ দিয়া অসমৰ সুযোগ্য সন্তান তথা বীৰ সেনা আৰু “বীৰ চক্ৰ” ৰে সন্মানিত জিণ্টু গগৈ মৃত্যু দিৱসত একাঁজলি শ্ৰদ্ধা নিবেদন কৰিছোঁ।
কেপ্টেইন জিন্টুৰ জন্ম অসমৰ গোলাঘাট জিলাৰ এখন সৰু চহৰ খুমটাইত হৈছিল। তেওঁৰ পিতৃ ঠগিৰাম গগৈ এগৰাকী ভাৰতীয় বায়ু সেনাৰ অফিচাৰ আছিল আৰু তেওঁৰ মাতৃ দুলুপ্ৰভা ইয়াৰ লগতে তেওঁৰ এগৰাকী লুনা নামৰ ভগ্নী আছে ।। কেপ্টেইন জিন্টু গগৈ ভাৰতীয় সেনাৰ আটাইতকৈ সুসজ্জিত ৰেজিমেণ্ট গড়ৱাল ৰাইফলছ ৰেজিমেণ্টৰ ১৭ গড় ৰিফত নিযুক্তি দিয়া হৈছিল। ১৯৯৯চনত, তেওঁৰ গোটটো জে এণ্ড কে এলেকাত নিয়োজিত কৰা হৈছিল যেতিয়া কাৰ্গিল যুদ্ধ আৰম্ভ হৈছিল ।
কেপ্টেইন গগৈ সমগ্ৰ ৰাজ্যৰ জনসাধাৰণৰ বাবে, বিশেষকৈ যুৱ প্ৰজন্মৰ বাবে এক অনুপ্ৰেৰণা আছিল। কাৰ্গিল যুদ্ধৰ সময়ত অসম ৰাজ্যখন অশান্ত সময়ৰ মাজেৰে পাৰ হৈ আছিল কিয়নো আলফাই কাৰ্গিল অনুপ্ৰৱেশকাৰীসকলক সমৰ্থন কৰিবলৈ ৰাজ্যখনৰ জনসাধাৰণক মুকলি আহ্বান জনাইছিল। কেপ্টেইন জিন্টু গগৈ উপস্থিতি আৰু তেওঁৰ অনুপ্ৰেৰণামূলক কথাবোৰে অসমৰ লোকসকলক ভাৰতক সমৰ্থন কৰিবলৈ বাধ্য কৰিছিল। ১৯৯৯ চনৰ ১৫ আগষ্টত বাটালিক খণ্ডৰ কালা পাথাৰৰ পৰা শত্ৰুক উচ্ছেদ কৰিবলৈ তেওঁৰ সৈন্যবাহিনীক নেতৃত্ব প্ৰদান কৰিছিল ।
১৯৯৯ চনৰ ২৯/৩০ জুনৰ নিশা “অপাৰেচন বিজয়”ৰ সময়ত কেপ্টেইন জিন্টু গগৈ বাটালিক উপখণ্ডৰ জুবাৰ হিল কমপ্লেক্সৰ সাধাৰণ এলেকাত নিয়ন্ত্ৰণ ৰেখাৰ ওচৰৰ ৰিজ লাইন কালা পাথাৰৰ পৰা শত্ৰুক উচ্ছেদ কৰাৰ দায়িত্ব দিয়া হৈছিল।
তেওঁৰ ব্যক্তিগত সুৰক্ষাক সম্পূৰ্ণৰূপে অৱজ্ঞা কৰি, তেওঁ শত্ৰুৰ প্ৰচণ্ড গুলীৰ সন্মুখীন হৈ সৈন্যসকলক নেতৃত্ব দিছিল । অৱশ্যে, তেওঁক লগে লগে শত্ৰুৱে আগুৰি ধৰিছিল আৰু আত্মসমৰ্পণ কৰিবলৈ কোৱা হৈছিল। যিহেতু তেওঁৰ নিজকে সুৰক্ষিত কৰাৰ কোনো সুযোগ নাছিল, তেওঁ বীৰত্ব আৰু মৰ্যাদাৰ সৈতে যুঁজ দিয়াৰ সন্মানীয় উপায়টো বাছি লৈছিল। তেওঁ সৰ্বোচ্চ বলিদান দিয়াৰ আগতে শত্ৰুৰ ওপৰত গুলীচালনা কৰি দুজন শত্ৰু সৈনিকক হত্যা কৰিছিল। দেশৰ হকে থকা অগাধ প্ৰেম আৰু বিশ্বাসৰ প্ৰতি সন্মান জনায় কেপ্টেইন গগৈক ১৯৯৯ চনৰ ১৫ আগষ্টত বীৰ চক্ৰ প্ৰদান কৰা হৈছিল।
শত্ৰুপক্ষক পৰাজয় কৰি দেশক বিজয়ী খিতাপ পিন্ধাই যোৱা বীৰ জোৱান জিণ্টু গগৈয়ে দেশৰ প্ৰতিজন জনসাধাৰণক আগুৱাই যাবলৈ অনুপ্ৰাণিত কৰি আহিছে আৰু কৰি থাকিব।
